24 Eylül 2013 Salı

Bir Hayalim Vardı Ve Peşinden Gittim

 
  Hayal kurmayı ne zaman bıraktık? Çocukluğumuzda sıkıca sarıldığımız hayallerimizin gerçek olamayacağına ne zaman inandırıldık? Oynadığımız her oyunda gördüğümüz her rüyada iç içe olduğumuz hayallerimiz bizi ne zaman terk etti?
        Oysa tek haneli yaşlarımızda ne kadarda gerçekti her şey. "Anne ben kuş oldum uçuyorum" deyip atardık kendimizi kanepeden aşağı. "Anne filleri görmeye gidelim" diyerek hayvanat bahçesini kastetmedik. Aklımızda Afrika'ya gitmek vardı. "Ayıları düşünüyorum.Şimdi mağaralarına gidelim mi?" diye sorup içimizdeki korkusuz keşfetme arzusunu durduramazdık. Bulutlara bakıp şekiller görürdük. Kimi zaman bir tavşan bazen bir tencere olurdu gökyüzünü kaplayan. Balıklarla yüzmeyi düşlerdik bir balinanın sırtına binmeyi. Yıldızlara bakıp orada neler olduğunu düşünür kayan yıldız yakalamaya çalışırdık. 
          Kurduğumuz hayallerin hep imkansız olduğu ile ilgili yorumlarla büyüdük. "Oğlum-Kızım ne işin var Afrika'da? Ben seni hayvanat bahçesine götürüm." "Kanepeden uçulur mu hiç biz insanız." "Ayıların mağarasına gidilmez. Parçalarlar bizi." "Bulut onlar. Sadece su buharı işte." "Yıldızlara nasıl gidelim yavrum." denilip tüm hayallerin imkansız olduklarına inandırıldık.Oysa Afrika'ya gitmekte, kuş gibi uçmakta, yıldızlara yakın olmak da, denizlerin dibinde yüzmekte gerçekleşmeyecek şeyler değildi.
       Hayatta başarılı işler yapmış kişilerin hikayelerini okuduğunuzda daha çok küçük yaşlarda başlamışlar hayalleriyle yol almaya. Biyografilerinde genelde şöyle bir cümle geçer "Bir hayalim vardı ve peşinden gittim." Başarılı kişilerin geldikleri aileler ve konumlar birbirinden tamamen farklı olabiliyor. Standart bir başarılı olacak insan portresi çizmek mümkün değil. Tek ortak yönleri hayallerini gerçekleştirmek için çabalamış ve asla vazgeçmemiş olmaları olsa gerek.
          Çocukluğumuzda hayal gücümüz ne kadar genişti. Büyüklerimizin takdir edici sözlerini duyardık "Hayal gücü ne kadar geniş bu çocuğun.Çok akıllı." İlerleyen yaşlarda" Bırak bu hayalleri. Hayatın gerçekleri var" gibi uyarılarla hayalperest kişi muamelesi görürdük. Seçtiği meslekler ne olursa olsun hayallerinin peşinden giden herkes çok çalışmış ve zamanı akışına bırakmamış. Harekete geçmek ve hedeflerimiz doğrultusunda kararlı olmak için umarım hala geç kalmamışızdır. Sevgiler.

1 yorum :

  1. Hayallerini bazen kendin bırakmazsın, bıraktırırlar... Anlayışsız bi baban olur ve sürekli seni baltalar, adada tek yaşayan cuma gibi gezerse evde, ve pislerse tüm hayallerinin üzerine, işte o zaman hayal kuramaz olur, mecburen bazılarından vazgeçersin :)

    YanıtlaSil